- repromitto
- rĕ-prōmitto, mīsi, missum, 3, v. a.I.Lit., mercant. t. t., to promise in return, to engage or bind one ' s self:B.
repromittam istoc tibi nomine solutam rem futuram,
Plaut. As. 2, 4, 48; id. Curc. 5, 2, 67; Cic. Rosc. Com. 13, 39; Suet. Claud. 20; Just. 22, 2, 5.—Transf., in gen., to promise in [p. 1573] return, etc.:* II.non mehercule, inquit, tibi repromittere istuc quidem ausim,
Cic. Brut. 5, 18: ad hunc gustum totum librum repromitto. Plin. Ep. 4, 27, 5; Suet. Tib. 17.—To promise again or anew:imperaturum repromittens,
Suet. Oth. 4.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.